~LUAHAN HATI SEORANG IBU.....~

dengan harapan yang menggunung
dengan perasaan bangga si ibu melihat anak y di lahirkan berjaya hingga ke tahap ini
harapan si ibu supaya dapat menumpang sedikit kasih syg dr si anak
xputus2 doa si ibu buat si anak walau pun si anak dah tersangat dewasa
tp ari ini air mata si ibu menitis lg terlalu sedih untuk  menggambarkan perasaan beliau
si ibu sehingga ari ini masih lagi bersengkang mata mencari rezeki walaupon anak2 sudah bekerjaya
xmampu kah si anak menanggung makan minum ibu dan ayah nyer??
banyyak kah y si ibu minta setiap bulan??
RM3,000??RM 500??
TIDAK SAMA SEKALI!!!
si ibu tidak pernah meminta walau pon dalam ati sy tahu beliau berharap
untuk merasa hasil didikan mereka...
bukan semata - mata sebagai balasan..
di kedewassan ini...si anak makin berubah
si anak tiada mase untuk si ibu
si anak tiada mase untuk keluarga
kluar bekerja.... malam baru balik untuk tido
si ibu xdapat melelapkan mata risau si anak belum pulang
kemana si anak pergi?
meluang masa utk kawan2 ker..
si anak ade kisah perasaan si ibu??
seminggu 7 ari untuk habiskan masa dgn kerja n kawan2
hujung minggu bukan ke untuk family
mengganggu ke jika bawa si ibu bersama??
jauh di sudut hati si ibu teringin benar beraktiviti bersama si anak
xsempat ke nk tolong si ibu di rumah??
menyapu, lipat kain, basuh pinggan=bape kali sebulan kita menolong
di hujung minggu ketika si anak sedang di buai mimpi
si ibu sudah masuk shift keje beliau
sume si ibu y lakukan
xubah seperti org gaji buat si anak...
mengemas periuk kuali sume yang si nak tgglkan ketika memasak
si ibu tukang cuci kah??
mengemas barang2 y si anak guna di tempat asal??
si anak hanya tggalkan di tepi dinding dengan harapan xpe si ibu leh tolong kemaskan..
hal di rumah langsung x di ambil kisah
makan ke si ibu??
minum ke??
makan makanan berkhasiat ke??
xpe...y penting kenyangkan perut si anak
si ibu... pandai la beliau makan..
terlalu byak y si ibu luah kan...betapa terguris ati beliau
bila diluahkan si anak dengan pantas menyuruh si ibu diam
asyik berleter kata nya
akhirnya si ibu menagis sendiri
mengenang dimana salahnya didikan beliau selama ini....
luahan si ibu ini menusuk hati sy
bukan ingin menunding jari kepada sesiapa
cukup sekadar peringatan untuk diri sendiri
selagi si ibu masih lagi berada di sisi sy...
teringat pesanan seseorang..
..."membuatkan air mata ibu menitis walaupun setitik merupakan dosa besar".....
SY SYG IBU SY......